Wpisy oznaczone tagiem "2014" (1000)  

Rok 2014 był jednym z chujowszych przez moje 22 lata życia.

Styczeń:
7 stycznia w 23 urodziny mojego brata rodzice uśpili Rokiego. Roki miał jakoś 15 lat.
14 stycznia też zły dzień ale dla Dawida. Wjebał się w związek ze mną. Cały rok miał przejebany. "Biedny Dawidek jak ta Magda po nim krzyczy."

Od lutego do maja nic ciekawego się nie działo. Dalej brak pracy.
Maj:
W maju urodziny Dawida i matura mojego brata. Oczywiście brat maturę zdał jak to mówią z palcem w dupie. Nic bardziej pewnego nie było niż to, ze on zda za pierwszym razem. Prawko też za 1 razem zdał wszystko mu idzie w życiu gładko.

Czerwiec:
Egzamin zawodowy z fototechnika podejście 2 i fail oraz kwalifikacja r9 z praktyki fail. Nie byłabym sobą gdybym zdała za pierwszym razem.
W czerwcu też miałam 22 urodziny.

Lipiec:
Praktyki zawodowe cały bity miesiąc. Najpierw w centrum Katowic gdzie po ponad tygodniu uciekłam stamtąd. Obsługi mopa nauczyłam się u babci wiec uznałam, że nic nowego się nie nauczę. No i chyba w miarę dobrze sprzątam (nie zwracajcie uwagi na burdel w mym pokoju). Jednym słowem nic się tam nauczyłam. Tylko sprzątałam, może im się praktykantki pomyliły. Załatwiłam sobie praktyki niedaleko mojej chaty i już 2 dnia robiłam zastrzyki spokojniejszym pacjentom. Też sprzątałam, ale się czegoś nauczyłam związanego z zawodem.
Pierwsza rocznica śmierci Afry.

Sierpień:
Ten miesiąc był jednym z chujowszych. Urodziny mamy spoko. Rodzice od początku miesiąca byli na wakacjach. Wrócili w połowie miesiąca w sobotę. W poniedziałek babcia miała udar. Od tego czasu ciągle lata po szpitalach. Chyba była już w 4. (nie licząc 2 tygodni jak była w domu ze mną.)
Pod koniec miesiąca zmarł chomik Gej. Akurat w dniu kiedy wyprowadziłam się do babci.

Wrzesień:
Urodziny brata, odwiedzanie babci w szpitalu.

Październik:
Chyba nic ciekawego się nie działo, babcia znowu w innym szpitalu.

Listopad. Pod koniec miesiąca dostałam pracę umowa zlecenie, ale dość fajne pieniądze dostałam. Praca polegała na pakowaniu piwa. Najpierw tyskie gronie. W stokrotce i delikatesach można było nabyć 6-ścio pak piwa w trójkątnym opakowaniu. To ja pakowałam, a Dominika składała kartonik i naklejała naklejki. Na dodatek jako jedyne z nielicznym miałyśmy przedłużoną umowę o 2 dni. (Zawsze jakiś hajs) Kierownik spisał sobie nasze nazwiska. Lans, Fejm.
Dawida w tym czasie nie było, bo wyjechał do Szkocji za chlebem, ale chleb był niedobry i po miesiącu wrócił (robota się skończyła).

Grudzień:
2 dni w pracy, powrót babci ze szpitala, powrót Dawida ze Szkocji.
Śmierć kuzyna mojej mamy. Akurat dzień po skończonej robocie poszłam na pogrzeb. W ogóle go nie znałam, ale jechałam z mamą, bo przy okazji chciała paczkę odebrać. Wujek miał 44 lata.
Babcia pojechała do ośrodka opiekuńczego się rehabilitować i wracać do formy. Mam nadzieje, że babcia wróci do formy.
No i jeszcze w grudniu zmarł 2 wujek, którego też nie znałam ale tym razem od strony ojca.

Za to sylwestra spędziłam z doborowym towarzystwie.



Czy mogłam trafić na lepszą imprezę? Raczej nie.
Nie lubię głośnej muzyki, petard, migoczącego na zmianę światła. Dziewczynom dałam po trąbce i włosach. Razem bawiłyśmy się w pokoju, rzucałyśmy balonami, kolorowałyśmy itd.

Dziewczyny zaczęły mnie głaskać po włosach i Zuzia (blondynka) mówi: "Magda masz długie włosy bez gumki". Gabrysia mi przedziałek przestawiła i tak mnie głaszczą jak psa. Gabrysia zawsze mnie łapie za włosy gdy jest zmęczona, a Zuzia jest zafascynowana, jest po prostu włosomaniaczką.
Jak przyszliśmy z Dawidem na imprezę to Gabrysia tuliła się do naszych nóg na przywitanie. No i Gabi mówi "mój wujek Dawid"
Kiedyś jak poszłam z bratem opiekować się Gabrysią to Gabi czesała moje włosy i przytuliła mówiąc "Moja Adzia".
Raz w żłobku się mną chwaliła. Najpierw jak otworzyłam drzwi z pokoju w żłobku zaczęła skakać i krzyczeć "ciocia, ciocia" później w szatni był chłopczyk z rodzicami i coś tam gadają po swojemu on tuli swojego ojca i mówi "mój tata" a Gabi "Mój Adzia" i pokazuje na mnie.
Jakby coś mam na imię Magdalena, a na 2 mam Agnieszka więc Adzia pasuje.

Ten rok był męczący psychicznie szczególnie 2 połowa.
Opieka nad babcią wymęczyła mnie psychicznie gdybym miała się tak cały czas opiekować to bym chyba wylądowała w Rybniku. Podziwiam każdą pielęgniarkę za to, że dają radę dziennie pracować z chorymi osobami.

Mam nadzieję, ze rok 2015 będzie o wiele lepszy niż 2014, że w końcu zdam jakiś tam egzamin zawodowy i że z Dawidem  znajdziemy normalną robotę w tym lub innym kraju.
Kiedyś będąc w liceum za nic w świecie nie chciałam pracować za granicą, ale teraz nie widzę innych możliwości. Człowiek szkoły pokończy i roboty nie dostanie.
No i mam też wielką nadzieje, że obietnica Dawida w końcu przestanie być obietnicą, bo już dawno powinien to zrobić jeśli miało być tak jak mówił.