Małe cmentarze w Szlezwiku-Holsztynie...
Cmentarz pod Monachium...
"Germanie bardzo dzielnie i skutecznie bronią swego języka przed zapożyczeniami. Ani w historycznej, ani we współczesnej niemczyźnie nie znajdziemy wpływów grecko-łacińskiego 'coemeterium', ale i tu łacina odcisnęła swoje piętno.
Najstarszym, najpopularniejszym i najdłużej używanym określeniem, był wyraz (r) Kirchhof. Oznaczał on tyle, co dziedziniec kościelny tj. wydzielone i ogrodzone miejsce wokół kościoła, a więc ni mniej, ni więcej tylko łacińskie 'atrium ecclesiae'.(…)
Kolejnym słowem jest (r) Gottes Acker – po naszemu boża rola. Słownik Jakuba i Wilhelma Grimmów podaje, że wyraz ten w (formie goczachker) pojawił się już w 1369 r. i oznaczał w ogóle teren należący do Kościoła. W znaczeniu cmentarza poza miastem używano go już od XIV w., a z biegiem lat stał się bardzo popularny na terenie Niemiec (w przeciwieństwie do Anglii).(…)
Co najmniej od XVII-XVIII w. używano wyrazu (s) Begräbniß. Jakkolwiek dosłownie oznacza on miejsce pogrzebania, grób (w pisowni bez jednego "s" na końcu), to np. Friedrich B. Werner w swoich monografiach Śląska (XVIII w.) oznaczał w ten sposób cmentarze podmiejskie. Dziś występuje raczej w formie (e) Begräbnbisstätte.
I wreszcie najpopularniejszy w dzisiejszej niemczyźnie (r) Friedhof, który dosłownie znaczy miejsce pokoju, choć pierwotnie wcale nie o to chodziło. Wyraz ten ma bardzo głębokie (i nieco pokręcone) korzenie. Występował już w staro- (frîtan, friten) i średniowysokoniemieckim (vrîthof) i dopiero w nowowwysokoniemieckim przybrał formę freithof. (…)
Jeszcze w XIX-wiecznych słownikach jako określenie cmentarza podawano dwa wyrazy (r) Kirchhof i (r) Friedhof, lecz w dzisiejszych czasach używa się już tylko tego ostatniego. Myślę, że zmiana jego znaczenia i pisowni nastąpiła w początkach XIX w., kiedy cmentarze naprawdę stały się miejscem odpoczynku, a zwłoki nie były narażone na zbyt częste przemieszczanie."
Cmentarz Centralny w Szczecinie...
/foto: Kasia Salak)
"Terminologia cmentarniczo-pogrzebowa jest w polszczyźnie niestety bardzo uboga. Ot, tylko jedno określenie na miejsce pochówków
. Fakt, że w wielu bardzo oryginalnych odmianach, ale tylko jedno, jedniutkie...
W polszczyźnie cmentarz przechodził różne >>ewolucje<<, a w poszczególnych wiekach dodawano, odejmowano czy wreszcie przestawiano mu literki. W ciągu XV-XVI w. mawiano więc cmyntarz, cmynterz lub smyntarz, smętarz. Te dwa ostatnie wyrazy miały pochodzić ponoć od słówka smętny, czyli melancholijny, smutny. Szczególnie ciekawe wariacje powstały w gwarach ludowych np.śmentarz, śmientarz, świentarz (od święty?), sznientarz, cwentarz (cwętarz), cmenter, smenterz,centerz czy kaszubskie smątař lub smintař.
Jak zauważa Samuel B. Linde w języku polskim cmentarz określał zarówno >>mieysce grzebania umarłych<<, jak i dziedziniec kościelny. Ta >>homonimia<< nastręcza więc podobne trudności, co angielski churchyard lub niemiecki (r) Kirchhof. O ile jednak zmiana lokalizacji cmentarzy (z przykościelnych na zamiejskie) w Anglii i Niemczech pociągnęła za sobą wprowadzenie nowych określeń, to w Polsce nadal używano cmentarza nie martwiąc się czy idzie o podwórko kościelne, miejsce pochówków przy świątyni czy odległą nekropolię podmiejską."
/tekst ze strony sowa.website.pl/cmentarium/
Starożytni właściwie nie mieli uniwersalnego określenia miejsc grzebania zmarłych.
Używano określeń takich jak: locus sepulcralis (miejsce grobowe), locus sepulturae, (miejsce pochówków), publicus sepulcrorum locus (publiczne/powszechne miejsce grobów), sepulchretum lub sepulcretum (grobowisko, miejsce grobów).
Nazwa cmentarz pochodzi od łacińskiego słowa 'coemeterium', o tym właśnie znaczeniu, które z kolei jest zlatynizowaną formą greckiego κοιμητήριον (miejsce spoczynku) od κοιμοῦμαι (spać).
Cmentarz żydowski nazywa się kirkut, zaś muzułmański mizar. /za Wiki/
_ _ _
A tu informacje ze strony Wirtualnego Sztetla (proszę, zwróćcie uwagę, jak jidysz jest zbieżny w wielu momentach z niemieckim):
www.sztetl.org.pl/(…)cmentarze-zydowskie-co-warto-o…
Cmentarz pod Monachium...
"Germanie bardzo dzielnie i skutecznie bronią swego języka przed zapożyczeniami. Ani w historycznej, ani we współczesnej niemczyźnie nie znajdziemy wpływów grecko-łacińskiego 'coemeterium', ale i tu łacina odcisnęła swoje piętno.
Najstarszym, najpopularniejszym i najdłużej używanym określeniem, był wyraz (r) Kirchhof. Oznaczał on tyle, co dziedziniec kościelny tj. wydzielone i ogrodzone miejsce wokół kościoła, a więc ni mniej, ni więcej tylko łacińskie 'atrium ecclesiae'.(…)
Kolejnym słowem jest (r) Gottes Acker – po naszemu boża rola. Słownik Jakuba i Wilhelma Grimmów podaje, że wyraz ten w (formie goczachker) pojawił się już w 1369 r. i oznaczał w ogóle teren należący do Kościoła. W znaczeniu cmentarza poza miastem używano go już od XIV w., a z biegiem lat stał się bardzo popularny na terenie Niemiec (w przeciwieństwie do Anglii).(…)
Co najmniej od XVII-XVIII w. używano wyrazu (s) Begräbniß. Jakkolwiek dosłownie oznacza on miejsce pogrzebania, grób (w pisowni bez jednego "s" na końcu), to np. Friedrich B. Werner w swoich monografiach Śląska (XVIII w.) oznaczał w ten sposób cmentarze podmiejskie. Dziś występuje raczej w formie (e) Begräbnbisstätte.
I wreszcie najpopularniejszy w dzisiejszej niemczyźnie (r) Friedhof, który dosłownie znaczy miejsce pokoju, choć pierwotnie wcale nie o to chodziło. Wyraz ten ma bardzo głębokie (i nieco pokręcone) korzenie. Występował już w staro- (frîtan, friten) i średniowysokoniemieckim (vrîthof) i dopiero w nowowwysokoniemieckim przybrał formę freithof. (…)
Jeszcze w XIX-wiecznych słownikach jako określenie cmentarza podawano dwa wyrazy (r) Kirchhof i (r) Friedhof, lecz w dzisiejszych czasach używa się już tylko tego ostatniego. Myślę, że zmiana jego znaczenia i pisowni nastąpiła w początkach XIX w., kiedy cmentarze naprawdę stały się miejscem odpoczynku, a zwłoki nie były narażone na zbyt częste przemieszczanie."
Cmentarz Centralny w Szczecinie...
"Terminologia cmentarniczo-pogrzebowa jest w polszczyźnie niestety bardzo uboga. Ot, tylko jedno określenie na miejsce pochówków
. Fakt, że w wielu bardzo oryginalnych odmianach, ale tylko jedno, jedniutkie...W polszczyźnie cmentarz przechodził różne >>ewolucje<<, a w poszczególnych wiekach dodawano, odejmowano czy wreszcie przestawiano mu literki. W ciągu XV-XVI w. mawiano więc cmyntarz, cmynterz lub smyntarz, smętarz. Te dwa ostatnie wyrazy miały pochodzić ponoć od słówka smętny, czyli melancholijny, smutny. Szczególnie ciekawe wariacje powstały w gwarach ludowych np.śmentarz, śmientarz, świentarz (od święty?), sznientarz, cwentarz (cwętarz), cmenter, smenterz,centerz czy kaszubskie smątař lub smintař.
Jak zauważa Samuel B. Linde w języku polskim cmentarz określał zarówno >>mieysce grzebania umarłych<<, jak i dziedziniec kościelny. Ta >>homonimia<< nastręcza więc podobne trudności, co angielski churchyard lub niemiecki (r) Kirchhof. O ile jednak zmiana lokalizacji cmentarzy (z przykościelnych na zamiejskie) w Anglii i Niemczech pociągnęła za sobą wprowadzenie nowych określeń, to w Polsce nadal używano cmentarza nie martwiąc się czy idzie o podwórko kościelne, miejsce pochówków przy świątyni czy odległą nekropolię podmiejską."
/tekst ze strony sowa.website.pl/cmentarium/
Starożytni właściwie nie mieli uniwersalnego określenia miejsc grzebania zmarłych.
Używano określeń takich jak: locus sepulcralis (miejsce grobowe), locus sepulturae, (miejsce pochówków), publicus sepulcrorum locus (publiczne/powszechne miejsce grobów), sepulchretum lub sepulcretum (grobowisko, miejsce grobów).
Nazwa cmentarz pochodzi od łacińskiego słowa 'coemeterium', o tym właśnie znaczeniu, które z kolei jest zlatynizowaną formą greckiego κοιμητήριον (miejsce spoczynku) od κοιμοῦμαι (spać).
Cmentarz żydowski nazywa się kirkut, zaś muzułmański mizar. /za Wiki/
_ _ _
A tu informacje ze strony Wirtualnego Sztetla (proszę, zwróćcie uwagę, jak jidysz jest zbieżny w wielu momentach z niemieckim):
www.sztetl.org.pl/(…)cmentarze-zydowskie-co-warto-o…
Wydawać by się mogło, że po śmieci nie jesteśmy w stanie generować już żadnych wydatków. A jednak, najpierw sam pochówek, a później utrzymanie grobu wcale nie jest tanie.
www.pieniadz.pl/(…)Oplaty,nawet,po,smierci-40264-1.…
www.pieniadz.pl/(…)Oplaty,nawet,po,smierci-40264-1.…
Dla większości z nas, 1 listopada to czas zadumy, wspominania bliskich, których już z nami nie ma. Jednak są też tacy, którzy skupiają się na tym, by w tym czasie zarobić, jak najwięcej.
www.pieniadz.pl/Handel,przycmentarny,przezywa,kr…
www.pieniadz.pl/Handel,przycmentarny,przezywa,kr…
Autor: Ewa Chęć
Pozycja z cyklu Szlakiem warszawskich zabytków. Jest napisana przez licencjonowanego przewodnika z bogatą wiedzą i doświadczeniem w wykonywaniu swojego zawodu. Cykl stanowi wspaniały, wirtualny przewodnik o ciekawych obiektach turystycznych w Warszawie, który nie tylko sugeruje, co warto zobaczyć, ale także opowiada krótką historię o danym miejscu. Dlatego zwiedzanie jest szybkie, proste i przyjemne. Utwór jest dostępny również w wersji dźwiękowej (MP3).
"Darmowy fragment" do pobrania, znajdziesz tutaj:
czytajnas.nextore.pl/(…)swiatynie_i_cmentarze__szla…
Więcej ebooków z działu "przewodniki", znajdziesz tutaj:
masz24.pl/ebooki-przewodniki.html
--------------------------------------------------------------------------------------------------
Codziennie najnowsze czasopisma i gazety prosto na Twój komputer.
Sprawdź ile możesz zaoszczędzić kupując cyfrowe wydania:
masz24.pl/gazety-i-czasopisma-cyfrowe-wydania.html
--------------------------------------------------------------------------------------------------
Pozycja z cyklu Szlakiem warszawskich zabytków. Jest napisana przez licencjonowanego przewodnika z bogatą wiedzą i doświadczeniem w wykonywaniu swojego zawodu. Cykl stanowi wspaniały, wirtualny przewodnik o ciekawych obiektach turystycznych w Warszawie, który nie tylko sugeruje, co warto zobaczyć, ale także opowiada krótką historię o danym miejscu. Dlatego zwiedzanie jest szybkie, proste i przyjemne. Utwór jest dostępny również w wersji dźwiękowej (MP3).
"Darmowy fragment" do pobrania, znajdziesz tutaj:
czytajnas.nextore.pl/(…)swiatynie_i_cmentarze__szla…
Więcej ebooków z działu "przewodniki", znajdziesz tutaj:
masz24.pl/ebooki-przewodniki.html
--------------------------------------------------------------------------------------------------
Codziennie najnowsze czasopisma i gazety prosto na Twój komputer.
Sprawdź ile możesz zaoszczędzić kupując cyfrowe wydania:
masz24.pl/gazety-i-czasopisma-cyfrowe-wydania.html
--------------------------------------------------------------------------------------------------
Ponieważ od samego początku nagrobek Eugen-a Ewert-a ma dla mnie jakieś wyjątkowe znaczenie dlatego spróbowałam przeszukać bazę małżeństw pod kątem jego nazwiska. Poniżej screen pierwszej części zgodnych wyników z tejże bazy
Niestety żadnego Eugen-a tu nie ma.
Powyżej nagrobek wspomnianego Eugen-a. Żył 40 lat.
Być może nigdy nie był żonaty?
A może dotarł w te strony już z małżonką poślubioną na terenie Niemiec?
istnieje takie prawdopodobieństwo (przynajmniej dla mnie) zważywszy na to, że to okres powstawania KOLEI w Jarocinie i z bliżej nieokreślonych ustnych przekazów, dowiedziałam się, iż część kolejarzy została ściągnięta na te tereny wraz z uruchamianiem węzłowej stacji PKP, a Eugen przecież był kolejarzem jak głosi napis na nagrobku, wiec kto to wie??????????
Niestety żadnego Eugen-a tu nie ma.
Powyżej nagrobek wspomnianego Eugen-a. Żył 40 lat.
Być może nigdy nie był żonaty?
A może dotarł w te strony już z małżonką poślubioną na terenie Niemiec?
istnieje takie prawdopodobieństwo (przynajmniej dla mnie) zważywszy na to, że to okres powstawania KOLEI w Jarocinie i z bliżej nieokreślonych ustnych przekazów, dowiedziałam się, iż część kolejarzy została ściągnięta na te tereny wraz z uruchamianiem węzłowej stacji PKP, a Eugen przecież był kolejarzem jak głosi napis na nagrobku, wiec kto to wie??????????
W marcu tego roku pisałam o tym nagrobku p.Heleny Maćkowiak, że jest to prawdopodobnie najmłodszy nagrobek na cmentarzu, ale że jest widoczne wyraźnie iż ktoś o niego dba i tam zagląda bo nawet wąziutka ścieżka była wydeptana przez te wielkie zarośla i prowadziła wprost do tego grobu.
Pisałam to zanim się ukazał artykuł w Gazecie Jarocińskiej, że tam ma stanąć prawdopodobnie restauracja. Pod tym linkiem można zobaczyć tamten wpis:
jarocin.ocalic.foto.pinger.pl/(…)jarocin-cmentarze-…
Zdjęcie poniżej pokazuje ten sam nagrobek w dniu 2 listopada 2011. Jak widać ktoś zadbał o niego jak o każdy inny grób na wielu innych cmentarzach....
Pisałam to zanim się ukazał artykuł w Gazecie Jarocińskiej, że tam ma stanąć prawdopodobnie restauracja. Pod tym linkiem można zobaczyć tamten wpis:
jarocin.ocalic.foto.pinger.pl/(…)jarocin-cmentarze-…
Zdjęcie poniżej pokazuje ten sam nagrobek w dniu 2 listopada 2011. Jak widać ktoś zadbał o niego jak o każdy inny grób na wielu innych cmentarzach....
Ten nagrobek odkryłam na cmentarzu ewangelicko-augsburskim latem. 2.11.2011 stał przy nim wypalony znicz, więc włożyłam świeży wkład. Wydaje mi się, że nie było wcześniej tego kamienia i napisu, ale ręki sobie uciąć nie dam. W każdym razie to nagrobek a być może jakaś pozostałość czy symboliczny kamień położony w miejscu gdzie powinien stać nagrobek, pan Józefa Kalinowskiego Powstańca I Wojny Światowej jak głosi wymalowany napis na kamieniu
-
dorothy:
Pokaż wszystkie (1) ›