przez 3 dni nie mogłam się pohamować,
znowu dałam się "wkręcić".
Zaczeła mnie boleć głowa.
Oczywiście co mi powiedziano? Że głowa boli mnie od tego że nie jem.
No i co ja robiłam.
Jadłam. I to całkiem dużo w dodatku niezdrowo
Faktycznie pierwszego i drugiego dnia głowa przestała mnie boleć po tym żarciu, ale..
3 dnia jadłam a głowa bolała nadal.
No i co ...
No i doszłam do wniosku że głowa boli mnie od nadmiaru pracy a nie od DIETY!
Nigdy w życiu już nie dam się WKRĘCIĆ.
Bardzo marzę o tym żeby w grudniu kupić sobie ładną sukienkę.
W październiku zamierzam 2 razy dziennie ćwiczyć.
Skalpel Chodakowkiej i jakiś inny trening
Wymyśliłam że w razie dużego bólu głowy będę brała tabletkę po prostu. Choć jestem zdecydowaną przeciwniczką leków to tym razem żeby osiągnąć cel muszę wziąć tabletkę. Taka praktyka tylko do grudnia. Później włączam zdrową dietę i odtruwanie.
Nie będę już tak bardzo cisnąć.
Zaczyna mnie już boleć głowa. A nie chcę dziś jeść po tylu dniach żarcia powinnam tyle samo zrobić dni głodu żeby to "odbić".
Dziś po tylu dniach żarcia waga wskazała 89,5 kg.
Nie jest źle ale zważając na fakt że ważyłam już 87,7 kg... boli mnie to
Chcę do środy znów ważyć 87
Musi mi się udać
znowu dałam się "wkręcić".
Zaczeła mnie boleć głowa.
Oczywiście co mi powiedziano? Że głowa boli mnie od tego że nie jem.
No i co ja robiłam.
Jadłam. I to całkiem dużo w dodatku niezdrowo
Faktycznie pierwszego i drugiego dnia głowa przestała mnie boleć po tym żarciu, ale..
3 dnia jadłam a głowa bolała nadal.
No i co ...
No i doszłam do wniosku że głowa boli mnie od nadmiaru pracy a nie od DIETY!
Nigdy w życiu już nie dam się WKRĘCIĆ.
Bardzo marzę o tym żeby w grudniu kupić sobie ładną sukienkę.
W październiku zamierzam 2 razy dziennie ćwiczyć.
Skalpel Chodakowkiej i jakiś inny trening
Wymyśliłam że w razie dużego bólu głowy będę brała tabletkę po prostu. Choć jestem zdecydowaną przeciwniczką leków to tym razem żeby osiągnąć cel muszę wziąć tabletkę. Taka praktyka tylko do grudnia. Później włączam zdrową dietę i odtruwanie.
Nie będę już tak bardzo cisnąć.
Zaczyna mnie już boleć głowa. A nie chcę dziś jeść
po tylu dniach żarcia powinnam tyle samo zrobić dni głodu żeby to "odbić". Dziś po tylu dniach żarcia waga wskazała 89,5 kg.
Nie jest źle ale zważając na fakt że ważyłam już 87,7 kg... boli mnie to
Chcę do środy znów ważyć 87
Musi mi się udać
Nigdy nie myślałam, że stawianie celów może być takie trudne. Kiedy w przeszłości lamentowałam nad swoimi celami to właściwie były tylko punkty zapisane na kartce odnośnie tego czego chcę od życia. Ostatecznie całą "inwestycję" szlag trafił bo nie miałam wszystkiego sprecyzowanego do samego końca.
Teraz gdy próbuję to zrobić daję z siebie więcej.
Kiedy pod każdym celem dodatkowo umieszczam 7 razy pytanie "dlaczego chcę to zrobić?" to większość punktów z listy znika bo nie potrafię znaleźć konkretnego powodu. Wtedy dociera do mnie, że tak właściwie długie listy "chcę" nie mają żadnego sensu bo brakuje im pokrycia.
Jest to coś w rodzaju "chcę i już" a jaki to ma sens?
Gdy chcesz robić coś wartościowego bardzo ważne jest by wszystko miało w sobie głębszy sens.
Zdołałam póki co określić tylko 3 cele o których tak właściwie nigdy bym do końca nie pomyślała. Jednak to prawda, że ludzie się zmieniają z wiekiem.
Mimo, że wciąż czuję się jak nastolatka a nie dorosła kobieta, mama dwójki dzieci to już wiem, że moje myślenie wciąż podlega zmianie.
Na tym polega rozwój... by pomimo wszystko próbować. Bo każda przeczytana książka, artykuł, czy też podjęta próba w pewnym stopniu Cię zmieniają.
I nie ważne ile "niepowodzeń" jeszcze będziesz mieć.
Każde to "niepowodzenie" zawiera jakąś lekcję.
Teraz gdy próbuję to zrobić daję z siebie więcej.
Kiedy pod każdym celem dodatkowo umieszczam 7 razy pytanie "dlaczego chcę to zrobić?" to większość punktów z listy znika bo nie potrafię znaleźć konkretnego powodu. Wtedy dociera do mnie, że tak właściwie długie listy "chcę" nie mają żadnego sensu bo brakuje im pokrycia.
Jest to coś w rodzaju "chcę i już" a jaki to ma sens?
Gdy chcesz robić coś wartościowego bardzo ważne jest by wszystko miało w sobie głębszy sens.
Zdołałam póki co określić tylko 3 cele o których tak właściwie nigdy bym do końca nie pomyślała. Jednak to prawda, że ludzie się zmieniają z wiekiem.
Mimo, że wciąż czuję się jak nastolatka a nie dorosła kobieta, mama dwójki dzieci to już wiem, że moje myślenie wciąż podlega zmianie.
Na tym polega rozwój... by pomimo wszystko próbować. Bo każda przeczytana książka, artykuł, czy też podjęta próba w pewnym stopniu Cię zmieniają.
I nie ważne ile "niepowodzeń" jeszcze będziesz mieć.
Każde to "niepowodzenie" zawiera jakąś lekcję.
www.xdpedia.com/(…)zaczynam_doceniac_czlowieka_ktor…
Najbardziej nie lubię momentów, kiedy zaczynam doceniać człowieka, którego straciłam, kiedy rozumiem ile dla mnie znaczył, a jedyne co mi pozostało to żyć ze świadomością, że nie mam szans na jego odzyskanie..
Najbardziej nie lubię momentów, kiedy zaczynam doceniać człowieka, którego straciłam, kiedy rozumiem ile dla mnie znaczył, a jedyne co mi pozostało to żyć ze świadomością, że nie mam szans na jego odzyskanie..
www.xdpedia.com/(…)wielkie_cycki_i_dlugie_nogi.html…
Ożeniłem się z nią bo miała wielkie cycki i długie nogi.\nTeraz ma wielkie nogi i długie cycki.
Ożeniłem się z nią bo miała wielkie cycki i długie nogi.\nTeraz ma wielkie nogi i długie cycki.
Trochę pod wpływem porannej dyskusji z Adamem, gdy pokazałam mu jedną z informacji prasowych o zdjęciu lubianego przez niego serialu z lubianym przez nas oboje aktorem.
Z tego co wiemy, by doszło do takiej sytuacji wystarczyło jedno słowo kogoś mniej znanego (przynajmniej nam). Wydaje mi się, że teraz szalenie łatwo o pomówienie, do tego człowiek niewinny będzie miał szalenie utrudnione zadanie by z zarzutów się oczyścić. I nie mam na myśli tu bogatych i sławnych, tu wystarczy kasy na dobrych i światowych prawników by "poszło w pięty" pomawiającemu, ale sytuację o której słyszałam w autobusie; o to młody korposzczurek (na oko 26lat, ale wiadomo +/-5 jak to w antropologii mawiamy) w rozmowie z koleżanką stwierdził, że w sumie może donieść przełożonym na kolegę (starszego nie tylko wiekiem ale i stanowiskiem) bo ...ten położył jej rękę na ramieniu tłumacząc co ma poprawić w sprawozdaniu gdy nachylał się nad jej laptopem(!). Noż kurde, choćbym chciała nie widzę w tym molestowania ani innej napaści seksualnej, co z resztą stwierdziła jej równie młoda rozmówczyni...tyle, że ona jak twierdzi "poczuła się wtedy nieswojo"...i tylko jedno pytanie miałam do niej, z resztą nie tylko ja, bo Adam też, czy w jakikolwiek sposób dała mu do zrozumienia, że jej zdaniem przełożony przekracza granicę, bo z tego co zrozumieliśmy to nie...potraktowała to jak zwykły przejaw współpracy... to jak to jest?
Wracając do aktora, żeby nie było, nie usprawiedliwiam nikogo, i nie ma takiej ilości alkoholu która usprawiedliwiałaby gwałt czy próbę gwałtu której kolwiek ze stron zdarzenia. (Sama mam taki epizod za sobą i bynajmniej nie byłam wtedy pijana, za to pamiętam wyrywkowo walkę w kuchni znajomego zbity mną szklany stolik, zwichniętą rękę i nóż który był "tak blisko i tak daleko" oraz dwóch innych uczestników imprezy którzy za namową swoich dziewczyn ściągali ze mnie agresora a mojego chwała bogom ex'a). Nie mniej epizod z dzisiejszej podróży do pracy sprawił, że ... naprawdę dostrzegłam jak niewiele brakuje do pomówienia...
Z tego co wiemy, by doszło do takiej sytuacji wystarczyło jedno słowo kogoś mniej znanego (przynajmniej nam). Wydaje mi się, że teraz szalenie łatwo o pomówienie, do tego człowiek niewinny będzie miał szalenie utrudnione zadanie by z zarzutów się oczyścić. I nie mam na myśli tu bogatych i sławnych, tu wystarczy kasy na dobrych i światowych prawników by "poszło w pięty" pomawiającemu, ale sytuację o której słyszałam w autobusie; o to młody korposzczurek (na oko 26lat, ale wiadomo +/-5 jak to w antropologii mawiamy) w rozmowie z koleżanką stwierdził, że w sumie może donieść przełożonym na kolegę (starszego nie tylko wiekiem ale i stanowiskiem) bo ...ten położył jej rękę na ramieniu tłumacząc co ma poprawić w sprawozdaniu gdy nachylał się nad jej laptopem(!). Noż kurde, choćbym chciała nie widzę w tym molestowania ani innej napaści seksualnej, co z resztą stwierdziła jej równie młoda rozmówczyni...tyle, że ona jak twierdzi "poczuła się wtedy nieswojo"...i tylko jedno pytanie miałam do niej, z resztą nie tylko ja, bo Adam też, czy w jakikolwiek sposób dała mu do zrozumienia, że jej zdaniem przełożony przekracza granicę, bo z tego co zrozumieliśmy to nie...potraktowała to jak zwykły przejaw współpracy... to jak to jest?
Wracając do aktora, żeby nie było, nie usprawiedliwiam nikogo, i nie ma takiej ilości alkoholu która usprawiedliwiałaby gwałt czy próbę gwałtu której kolwiek ze stron zdarzenia. (Sama mam taki epizod za sobą i bynajmniej nie byłam wtedy pijana, za to pamiętam wyrywkowo walkę w kuchni znajomego zbity mną szklany stolik, zwichniętą rękę i nóż który był "tak blisko i tak daleko" oraz dwóch innych uczestników imprezy którzy za namową swoich dziewczyn ściągali ze mnie agresora a mojego chwała bogom ex'a). Nie mniej epizod z dzisiejszej podróży do pracy sprawił, że ... naprawdę dostrzegłam jak niewiele brakuje do pomówienia...
Wracając ze sklepu z Alexem miałam głowę pełną weny. Pomysłów na całe swoje życie. Przemyśleń nad swoim istnieniem. Patrzyłam na tą małą istotkę śpiącą w wózku i czułam istny spokój.
Pewna osoba kiedyś w liście napisała mi: "Uwolnij się od łańcuchów które sama mocno trzymasz."
Im większą mam wiedzę na temat Życia tym bardziej rozumiem te słowa. No bo właśnie o to chodzi. To nie mój mąż, dzieci, dom, otoczenie czy rodzina... to ja.. ja sama wybrałam to życie. To ja trzymam łańcuchy by tylko nie wychylić się za daleko. Wciąż sprzątam w domu porozrzucane kawałki jedzenia, zabawki itp. Tylko po co? Zupełnie jakby to miało odzwierciedlać wszystko to czego bym chciała - spokoju. Tylko po co? Po co mi spokój kiedy to właśnie chaos tworzy prawdziwe życie.
Usilnie próbuje być idealna, tu się ogolić, tu wymalować żeby ludzie nie gadali. Dziecko przestań płakać bo co ludzie powiedzą? Idź zaraz przy nodze jak piesek bo powiedzą że nie daje rady i tak dalej. Ale ku*wa PO CO?
Tak bardzo chcę dać dzieciom życie a w konsekwencji odbieram im szanse bycia dzieckiem tylko dlatego że ludzie powiedzą. Najwyższy czas przestać o nich myśleć.
Pewna osoba kiedyś w liście napisała mi: "Uwolnij się od łańcuchów które sama mocno trzymasz."
Im większą mam wiedzę na temat Życia tym bardziej rozumiem te słowa. No bo właśnie o to chodzi. To nie mój mąż, dzieci, dom, otoczenie czy rodzina... to ja.. ja sama wybrałam to życie. To ja trzymam łańcuchy by tylko nie wychylić się za daleko. Wciąż sprzątam w domu porozrzucane kawałki jedzenia, zabawki itp. Tylko po co? Zupełnie jakby to miało odzwierciedlać wszystko to czego bym chciała - spokoju. Tylko po co? Po co mi spokój kiedy to właśnie chaos tworzy prawdziwe życie.
Usilnie próbuje być idealna, tu się ogolić, tu wymalować żeby ludzie nie gadali. Dziecko przestań płakać bo co ludzie powiedzą? Idź zaraz przy nodze jak piesek bo powiedzą że nie daje rady i tak dalej. Ale ku*wa PO CO?
Tak bardzo chcę dać dzieciom życie a w konsekwencji odbieram im szanse bycia dzieckiem tylko dlatego że ludzie powiedzą. Najwyższy czas przestać o nich myśleć.
-
Aste.iness:
Pokaż wszystkie (1) ›