Mieszkanie nie zawsze chodzi do tych logicznych i usłanych różami. Moje dzieciństwo do takich kompletnie nie należało. Wciąż pamiętam mamę, która pracowała wszystko, żeby autora nie zdenerwować. Sam też się go bałem, jednak rozpocznijmy od początku. Choruję na imię Adam, 37 lat również stanowię alkoholikiem.
Żabianka to moja dzielnica w Gdańsku na jakiej się wykształcił i znalazłem przyjaciół z jakimi był każdą wolną chwilę. Poruszali się po sobie swoich uliczkach między domami i oczywiście mijał nam czas, który pragnął nieubłaganie. Nim się zorientowałem miałem 16 lat i otworzył naukę w technikum mechanicznym. Jeszcze sporo czasu spędzałem poza lokalem w otoczeniu tej samej ekipy. Często bywali monopolowy. O alkohol nie musieliśmy się martwić, ponieważ kilkoro z nas posiadało już dowód.
Podczas mojej znajomości w nauce średniej pewnie nie było dnia w którym nie tknąłbym ani jednej kropli alkoholu. Codziennie piliśmy po chwila butelek, które często zabieraliśmy z domu. Po maturze rozpoczął rzecz w sposobie, i wieczory mijały jak zwykle. Do lektury zawsze przychodziłem trzeźwy.
Lata mijały, zakochałem się i ożeniłem, jednak wciąż piłem. Nie nie byłem agresywny, nie uderzyłem żony, a dzieci widziały mnie pijanego. Były krótkie, ale wstydziły się mnie, nie chciały mieszkać w moim towarzystwie. Żona i traciła cierpliwość. Przed ślubem idealnie się kamuflowałem, dzieląc razem bycie stało się to obecnie.
W dniu w którym dopiero doszedł do domu zalany w “śmiecia” i bez pracy żona zabrała dzieci i wyprowadziła się do indywidualnych rodziców. Na odchodne powiedziała, iż nie chce czerpać ze mną nic wspólnego. I stał sam, nie będąc co ze sobą zrobić piłem dalej stając się wrakiem człowieka.
Myślę, że moje życie nadal by tak wyglądało, gdy nie wypadek. Eryk, mój znajomy z dzieciństwa i partnerów picia wsiadł za kierownice samochodu pod wpływem alkoholu, jechał zbyt szybko, stracił panowanie nad autem i z dużą siłą wpadłem w most ginąc na polu. W samochodzie istniał same jego pięcioletni syn, któremu na szczęście nic się nie stało. To mną wstrząsnęło, ale mogłem więc żyć ja także moje dziecko. Po pogrzebie zgłosiłem się na odwyk do właściwego ośrodka leczenia uzależnień w Ubiegłych Juchach. Na mieszkaniu zostałem poddany terapii.
W swym ośrodku odwykowym spędziłem sześć bardzo dużych tygodni. W aktualnym terminie wraz z lekarzami przeanalizowałem wszystkie moje działanie. Zdałem sobie sprawę, że stanowię dla kogo być, że nadal jestem mały, przyjemny i trudno wyniszczony przez alkohol. Ośrodek terapii uzależnień był moją tę deską ratunku, zajmuję się że wziął z danej mi szansy.
Dziś mija roku od zakończenia terapii w swym ośrodku odwykowym w Tradycyjnych Juchach. Przez obecny porządek nie wypiłem nawet kropli alkoholu, za co jestem im niezwykle wdzięczny. Znalazłem działalność i dopasował się z rodziną. To szybkiej terapii zawdzięczam swoje szczęście.
www.sotstarejuchy.pl/index.php/extensions?id=161">
www.sotstarejuchy.pl/index.php/extensions?id=161</a>
Bycie jest tylko pewne natomiast nie warto szkoda, go zmarnować. Zapraszam każdych do działania w ośrodku terapii uzależnień, bo samemu, po latach picia dużo niestety jest odbić się od toksycznego nałogu.
Kocham Cię Skarbie 
.jpg)
-
Lukas Muzungu Orlik:
Pokaż wszystkie (1) ›